Dorucak u carobnom vrtu hotelica Logis la Marine, u uspavanom ljetovalistu Sidi Ifni je pod ravnanjem domacice, Madame Fatime. Stizu vruce palacinke koje premazujem s amlou-marokanskim namazom od badema, dodajem malo meda i maslaca, pekmez od smokava, pa uz gutljaj kave zamisljam da se ovdje budim svaki dan.

Uskoro pratim lokalnu brdsku i krivudavu cestu na kojoj se pretapaju pejzazi Hrvatskih i Grčkih otoka i Provence. Temperatura raste. Kod grada Agadira sluzbeno izlazimo iz pustinje i upadamo na pravi autoput, gdje me ceka osvjezavajuca jurnjava.

U Marrakesh, danasnje konaciste, ulazim u rano popodne. Temperatura je iznad 35. Izlijecem iz hotela s čistom vizijom janjeceg tajine kod Madame Zaze…

Kasnije lutam po Marrakeshskoj medini medju turistima i trgovcima koji mi se cine puno pristojniji i umjereniji nego prosle godine. Ili je mene pustinjski pijesak izbrusio.